Կադաստրի կոմիտե

Կադաստրի կոմիտեն ՀՀ կառավարությանը ենթակա մարմին է, որն ապահովում է ՀՀ կառավարության քաղաքականության՝ օրենքով իրեն վերապահված առանձին ուղղության իրականացումը:

Կադաստրի կոմիտեն վարում է անշարժ գույքի պետական ռեգիստրը, երկրատարածական տվյալների համակարգերը, աջակցում անշարժ գույքի շուկայի զարգացմանը, հողային պետական քաղաքականության մշակմանն ու իրականացմանը։

Կոմիտեի ղեկավարն է Սուրեն Թովմասյանը, տեղակալներն են Նարինե Ավագյանը, Դավիթ Սողոմոնյանը, Արման Պետրոսյանը։

Նախկին պաշտոնյաների ընտանիքները վաճառում են Մոնումենտի իրենց հողերը՝ չնայած քրեական գործին |civilnet.am|

civilnet.am: Մեկ ամիս առաջ ներկայացվել էր նախկին վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի՝ Երևանի Ազատության պողոտայում գտնվող շքեղ առանձնատան վաճառքի ու մինչ վաճառքը առանձնատունը քրեական գործով կիրառված արգելանքից ազատելու պատմությունը։ Նախկին վարչապետի առանձնատունը ձեռք էր բերել գործարար Նարեկ Նալբանդյանի ընտանիքը 5,1 միլիոն դոլարով։ Հրապարակմանը հաջորդեց Դատախազության ու Հակակոռուպցիոն կոմիտեի միջև հրապարակային վեճ, առանձնատունը նորից հայտնվեց արգելանքի տակ, և ԱԱԾ-ն քրեական գործ հարուցեց դրա առքուվաճառքի հետ կապված։ Պարզվել է, որ բացի Աբրահամյանների ընտանիքին պատկանող առանձնատնից՝ նմանաբնույթ սխեմայով արգելանքներից ազատվել ու վաճառվել են նույն տարածքում գտնվող նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաների հողամասեր ևս։ Ազատության պողոտայում գտնվող երկու հողամասեր հասցրել է վաճառել ՀՀԿ խմբակցության նախկին պատգամավոր, գեներալ Սեդրակ (Սեյրան) Սարոյանը, իրեն պատկանող հողամասն է վաճառել Արմեն Հովսեփյանը՝ կալանավորված նախկին գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի որդին։ Աղվան Հովսեփյանի որդին հողամասը վաճառել է աներոջը Ազատության պողոտա 1/33 հասցեում է գտնվում նախկին գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի որդուն՝ Արմեն Հովսեփյանին պատկանող հողամասը։ Դրա մակերեսը կազմում է 0,2 հեկտար (2 000 քառակուսի մետր)։ Հատուկ քննչական ծառայությունը (ներկայում Հակակոռուպցիոն կոմիտե) դեռ 2018-ին քրեական գործ էր հարուցել Ազատության պողոտայում գտնվող շքեղ առանձնատների հետ կապված՝ պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելու հատկանիշներով։ 2020-ի սկզբին ՀՔԾ-ն տարածքի առանձնատներն ու հողամասերը ճանաչել էր իրեղեն ապացույց, ինչը նշանակում էր, որ իրեղեն ապացույց ճանաչված տարածքները հայտնվել էին արգելանքի տակ, ու դրանց հետ կապված գործարքներ իրականացվել չէին կարող։ Իրեղեն ապացույցների ցանկում էր նաև Արմեն Հովսեփյանի հողամասը։ Սակայն 2020-ի մայիսի 12-ին՝ հողամասի իրեղեն ապացույց ճանաչվելուց երկու ամիս անց Հովսեփյանը հողամասը վաճառել է աներոջը՝ Գարեգին Նուշիկյանին։ Նուշիկյանը գործարար է, «Հանրապետական» խմբակցության նախկին պատգամավոր։ Ազատության պողոտայում 2 000 քառակուսի մետր հողամասը Նուշիկյանին վաճառվել է ընդամենը 70 միլիոն դրամով՝ նշված տարածքում շուկայականից անհամեմատ էժան։ Թե՛ գործարքի գինը, թե գնորդ կողմի փոխկապակցվածությունը վաճառողի հետ, թե՛ փաստը, որ այս գործարքն իրականացվել է քրեական գործին հաջորդող շրջանում, հիմքեր են տալիս ենթադրելու, որ Հովսեփյանը հողամասը վաճառել է քրեական գործից այն «ազատելու» նպատակով։ Արմեն Հովսեփյանի կողմից վաճառված հողամասը 2019-ին Արմեն Հովսեփյանի այս հողամասը գրավադրվել էր ու «օգնել» Գարեգին Նուշիկյանին կատարել բանկային գործարք՝ 7,5 միլիարդ դրամի վարկային գիծ ստանալով «Հայբիզնեսբանկ»-ից «Պարկ գրուպ»-ի համար։ Ընկերությունն ավելի հայտնի է «Երևան պարկ» մանկական խոշոր խաղահրապարակով ու դրա իրավաբանական անձն է։ Արմեն Հովսեփյանը խոսելով գործարքի մասին, ասաց՝ «ամեն ինչ կատարվել է օրենքի շրջանակներում»։ Ճշտող հարցին, թե եղե՞լ է քննիչի կողմից համապատասխան որոշում գույքն արգելանքից դուրս բերելու ու գործարք թույլատրելու մասին, Հովսեփյանը կրկնեց՝ «ամեն ինչ եղել է օրենքի շրջանակներում»։ Դիտարկմանը, որ Ազատության պողոտայում 2 000 քառակուսի մետ հողամասը վաճառվել է ընդամենը 70 միլիոն դրամով, Հովսեփյանը պատասխանեց. «Դա մեր ներքին հարաբերություններն են, որը կախված չէ շուկայական արժեքից»։ Նա վստահեցրեց, որ իրականացրած գործարքը որևէ կերպ առնչություն չունի քրեական գործի ու դրա ընթացքի հետ։ Արմեն Հովսեփյանը Ազատության պողոտայում ունի այլ հողամաս ևս, որը շարունակում է սեփականությամբ պատկանել իրեն։ Գեներալը վաճառել է հողերը Նախկին պատգամավոր, գեներալ-մայոր Սեդրակ Սարոյանը Ազատության պողոտայում ուներ երկու հողամաս: Դրանցից մեկը 2 244 քառակուսի մետր մակերեսով էր, մյուսը՝ 1 910: Դրանք կողք կողքի էին և Հովիկ Աբրահամյանի առանձնատան անմիջապես հետնամասում։ Սարոյանի՝ Ազատության պողոտա 1/25 հասցեում գտնվող հողամասը (2 244 քմ) ևս ՀՔԾ որոշմամբ համարվել էր իրեղեն ապացույց ու արգելանքի տակ էր, դրա հետ կապված գործարքներ իրականացվել չէին կարող։ 2021-ի մայիսին ՀՔԾ Խոշտանգումների և մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների քննության վարչության պետի տեղակալ Գեղամ Մարգարյանը դիմում է Կադաստրի կոմիտեի ղեկավարին՝ հայտնելով, որ չեն առարկում Սարոյանի՝ այդ տարածքում գտնվող հողամասերի հետ կապված կադաստրային գործարքներին։ Մոտ մեկ ամիս անց Սեդրակ Սարոյանը հողամասը վաճառում է Ռուսաստանի քաղաքացի, Կալուգայի մարզի Օբնինսկ քաղաքի բնակիչ Վահագն Կարախանյանին։ Գեներալը հողը վաճառել է 561,6 միլիոն դրամով։ Սարոյանը Ազատության պողոտայի այս հողը գնել էր Երևանի քաղաքապետարանից 2003-ին 4,9 միլիոն դրամով։ Սեդրակ Սարոյանի վաճառված հողամասը Սարոյանի մյուս՝ Ազատության պողոտա 1/26 հասցեով հողամասը (1 910 քմ) ևս վաճառվել է Վահագն Կարախանյանին։ Գործարքը կազմել է 463 միլիոն դրամ։ Գնելով հողամասը՝ Վահագն Կարախանյանն այն նվիրատվությամբ փոխանցել է եղբորը՝ Լևոն Կարախանյանին։ Երկու հողամասերի առքուվաճառքն էլ իրականացվել է նույն օրը՝ հունիսի 7-ին։ Իսկ հունիսի 9-ի դրությամբ Սարոյանը ստացել է երկու հողամասերի վաճառքի ողջ գումարը։ Սեդրակ Սարոյանի անունից հանդես է եկել որդին՝ Զարզանդը։ Վահագն ու Լևոն Կարախանյանները ռուսաստանաբնակ գործարար Սամվել Կարախանյանի զավակներն են, Ռուսաստանի քաղաքացիներ։ Կարախանյանների ընտանիքն իր գործունեությունը ծավալում է Օբնինսկում։ Այստեղ նրանք ունեն մսամթերքի ու կիսաֆաբրիկատների արտադրություն՝ «Վարվիկս» ընկերությունը։ «Վարվիկս»-ը հիմնվել է 1997-ին, մսամթերք ու կիսաֆաբրիկատներ է մատակարարում Ռուսաստանի 37 մարզերում։ Կարախանյաններին Օբնինսկում պատկանում է նաև Royal Palace ռեստորանային համալիրը։ Իրավապահները գործարքների հետ կապված հարցերին պատասխան չունեն Ինչպես նշվեց, Ազատության պողոտայում գտնվող առանձնատների հետ կապված քրեական գործ հարուցվել է 2018-ի հոկտեմբերին և շուտով կլրանա չորս տարին, ինչ գործով ՀՔԾ-ում (այժմ՝ Հակակոռուպցիոն կոմիտե) նախաքննություն է ընթանում։ Քրեական գործ հարուցվել էր «Հետք»-ի հետաքննությունից հետո՝ պաշտոնեական դիրքի չարաշահման հատկանիշներով։ Մոտ չորս տարի շարունակվում է նաև գործով նշանակված դատաշինարարատեխնիկական փորձաքննությունը։ ՍիվիլՆեթը Ազատության պողոտայի առանձնատների քրեական գործը քննող մարմնին՝ Հակակոռուպցիոն կոմիտեին․ Գտնվելով արգելանքի տակ՝ ինչու՞ կոմիտեն չի առարկել գեներալ-մայոր Սարոյանի հողամասերի վաճառքին։ Արմեն Հովսեփյանին պատկանող, իրեղեն ապացույց հանդիսացած և սահմանափակման ներքո գտնված հողամասի հետ կապված առքուվաճառքից առաջ Հակակոռւոպցիոն կոմիտեն արդյոք չի՞ առարկել դրան։ Նա Հակակոռուպցիոն կոմիտեն բոլոր հարցերին պատասխանել է մեկ նախադասությամբ՝ տեղեկատվություն չեն կարող տրամադրել քրեական գործի մասին՝ նախաքննության շահերից ելնելով։ Կոմիտեն հրաժարվել է նաև տեղեկացնել՝ թե արդյոք կան այս գործով մեղադրյալներ, և եթե կան, ապա՝ ովքեր։ Շարունակությունը՝ civilnet.am-ում

12:39 - 08 ապրիլի, 2022

Անհայտ նկուղ, պատմության եւ մշակույթի հուշարձան, բարձրահարկի շինարարություն ու քրեական գործ․ «Ֆիզգոռոդոկի» պատմությունը

Լուսանկարը՝ ՖիզԳորոդոկ Երեւան ֆեյսբուքյան էջից Ֆիզիկայի ինստիտուտի բանավանի բնակիչների հաղորդման հիման վրա ՀՀ գլխավոր դատախազությունում հարցուվել է քրեական գործ՝ Քրեական օրենսգրքի 308-րդ հոդվածի 2-րդ մասի հատկանիշներով, այն է՝ պաշտոնեական լիազորությունների չարաշահումը, որն առաջացրել է ծանր հետեւանքներ։ Երեւանի Ալիխանյան եղբայրներ փողոցի 6/1 հասցեում, որ հանրությանն առավել հայտնի «Ֆիզգոռոդոկի» տարածքում է, այս տարվա օգոստոսի 19-ին սկսվել են 12-հարկանի շենքի կառուցման աշխատանքները։ Այստեղ բարձրահարկ կառուցելու նպատակ ունի «Ռատկո» ընկերությունը։ Ֆիզիկայի ինստիտուտի բանավանի բնակիչները, սակայն, դեմ են շենքի կառուցմանը, նրանք պնդում են, որ շինաշխատանքներն ապօրինի են, եւ որ նման շինություն այդտեղ կառուցելու պարագայում խաթարվելու են թաղամասի պատմական դիմագիծն ու կենսամիջավայրը, ճարտարապետությունը, քանի որ տեղանքում շենքերը ցածրահարկ են։ Բացի դրանից՝ բնակիչները որոշ ժամանակ առաջ հանցագործության մասին հաղորդում էին ներկայացրել ՀՀ գլխավոր դատախազություն՝ ներկայացնելով տվյալներ, ըստ որոնց՝ տարածքը, որտեղ կառուցվելու է շենքը, ապօրինաբար է օտարվել։ Հողամասի նկատմամբ՝ վարձակալության ու նկուղի նկատմամբ՝ սեփականության իրավունքը 2003թ. օգոստոս ամսին Տիգրան Աղաջանյանը հայցադիմում է ներկայացրել ընդդեմ Երեւանի քաղաքապետարանի՝ Ալիխանյան փողոցին հարող տարածքում գտնվող շուրջ 2000քմ հողամասի նկատմամբ իր օգտագործման իրավունքը ճանաչելու պահանջի մասին՝ նշելով որ «Ինքնակամ կառուցված շենքերի, շինությունների եւ ինքնակամ զբաղեցված հողամասերի իրավական կարգավիճակի մասին» ՀՀ օրենքի շրջանակներում դիմել է ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կաղաստրի կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանում՝ նշված հողամասի նկատմամբ իր իրավունքը ճանաչելու խնդրանքով, սակայն Կմոիտեից ստացել է մերժում։ Դատարանը հայցը չի քննել՝ Քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 103-րդ հոդվածի առաջին մասի համաձայն, այն է՝ նիստի ժամանակի եւ վայրի մասին պատշաճ ձեւով տեղեկացված հայցվորը չի ներկայացել դատական նիստին եւ չի խնդրել գործն իր բացակայությամբ քննելու մասին։ Հաջորդ տարի Աղաջանյանը դարձյալ դիմել է դատարան՝ խնդրելով պարտավորեցնել Կադաստրի կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանմանը չափագրել հողամասն ու դրանում գտնվող նկուղը եւ հատակագիծն ուղարկել Երեւան քաղաքապետարան՝ «Ինքնակամ կառուցված շենքերի, շինությունների եւ ինքնակամ զբաղեցված հողամասերի իրավական կարգավիճակի մասին» ՀՀ օրենքի շրջանակներում քննարկելու համար: 2004 թվականի ապրիլի 16-ին Երեւան քաղաքի Աջափնյակ եւ Դավթաշեն համայնքների առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանը բավարարել է Տիգրան Աղաջանյանի հայցն ընդդեմ ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանման՝ պետական մարմնի անգործությունը վիճարկելու պահանջի մասին եւ Կադաստրի կոմիտեին պարտավորեցրել չափագրել բնակելի կառուցապատման գոտում գտնվող՝ Երեւան քաղաքի Ալիխանյան եղբայրների փողոցին հարող տարածքում, ենթակայանի հարեւանությամբ Աղաջանյանի կառուցած բնակելի տան նկուղն ու դրա հարեւանությամբ գտնվող պարսպապատված հողամասն ու ուղարկել Երեւանի քաղաքապեարան։ Այդպիսով, Կադաստրի կոմիտեն 2004 թվականի մայիսի 5-ին Երեւանի քաղաքապետարան է ուղարկել Ալիխանյան եղբայրների փողոցին հարող տարածքում ինքնակամ կառուցված բնակելի տան հատակագիծը՝ օրինականացման նպատակով։ Օրենքի համաձայն՝ Երեւանի քաղաքապետարանի կողմից մեկամսյա ժամկետում որոշում չկայացնելու դեպքում շինությունը համարվում է օրինական եւ ենթակա է պետական գրանցման։ Այդպես, նույն տարվա հուլիսին, Աղաջանյանը դիմել է Դատարան՝ նշելով, որ քաղաքապետարանը որոշում չի կայացրել, ուստի խնդրել է Կադաստրի կոմիտեին գրանցել իր վարձակալության իրավունքը՝ հողամասի եւ սեփականության իրավունքը՝ նկուղի նկատմամբ։ 2004-ի հոկտեմբերին Երեւան քաղաքի Աջափնյակ եւ Դավթաշեն համայնքների առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանը ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանմանը պարտավորեցրել է գրանցել Տ․ Աղաջանյանի՝ 2004 թվականի մայիսի 04-ի Ն-2294 գրությամբ Երեւանի քաղաքապտարան ուղարկված հատակագծում նշված՝ Երեւան քաղաքի Ալիխանյան փողոցին հարող տարածքում գտնվող 50.8քմ չափերի նկուղի նկատմամբ Աղաջանյանի սեփականության իրավունքը եւ 1976.1քմ չափերի հողամասի նկատմամբ վերջինիս վարձակալության իրավունքը: Այս վճռի դեմ վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել Կադաստրի կոմիտեն՝ նշելով, որ վճիռը կայացնելիս դատարանն անտեսել է ինքնակամ շինությունները ՀՀ Հողային օրենսգրքի 60-րդ հոդվածով (Արգելվում է քաղաքացիներին եւ իրավաբանական անձանց սեփականության իրավունքով փոխանցել պետական եւ համայնքային սեփականություն հանդիսացող այն հողամասերը, որոնք բնակավայրերում ընդհանուր օգտագործման հողեր են (հրապարակներ, փողոցներ, ճանապարհներ, գետափեր, զբոսայգիներ, պուրակներ, այգիներ, լողափեր եւ ընդհանուր օգտագործման այլ տարածքներ)) սահմանված հողամասերի վրա, ինչպես նաեւ ինժեներատրանսպորտային օբյեկտների օտարման կամ անվտանգության գոտիներում կառուցված լինելու, այլ անձանց իրավունքները սահմանափակելու, սերվիտուտ առաջացնելու, քաղաքաշինական նորմերին չհակասելու հանգամանքը, իսկ օրենքով նշված իրավունքի ճանաչմանն առնչվող սահմանափակումների առկայության դեպքում պետական կամ համայնքային սեփականություն համարվող հողամասերի վրա ինքնակամ կառուցված բնակելի նշանակության շենքերի, շինությունների նկատմամբ չի կարող ճանաչվել սեփականության իրավունք։ Կադաստրի կոմիտեն նշել է, որ ոչ թե Կոմիտեի տարածքային ստորաբաժանման անգործության հետեւանքով է մերժվել հայցվորի՝ սեփականություն ձեռք բերելու իրավունքը, այլ Երեւանի քաղաքապետարանի անգործության հետեւանքով։ Վերաքննիչ բողոքն ընդունվել է վարույթ, սակայն թողնվել է առանց քննության, քանի որ դատական նիստին չեն ներկայացել հայցվորն ու երրորդ կողմը՝ Երեւանի քաղաքապետարանը։ Այդպիսով դատարանի որոշումը՝ Աղաջանյանի սեփականության իրավունքը գրանցել պարտավորեցնելու վերաբերյալ, չի փոփոխվել։ Կադաստրի կոմիտեն արդեն 2005թ.-ի փետրվարին գրանցել է Տիգրան Աղաջանյանի սեփականության իրավունքը՝ նկուղի եւ վարձակալության իրավունքը՝ հողամասի նկատմամբ: Բնակիչները պնդում են՝ նկուղ երբեւէ չի եղել Ֆիզիկայի ինստիտուտի բանավանի բնակիչները կարծում են, որ Տիգրան Աղաջանյանի անվամբ հիշյալ տարածքում անշարժ գույքի նկատմամբ սեփականության իրավունքի ճանաչման եւ անշարժ գույքի նկատմամբ իրավունքների պետական գրանցումն իրականացվել է ՀՀ օրենսդրության պահանջների խախտմամբ, որի արդյունքում խախտվել են ՀՀ եւ տեղի բնակիչների իրավունքներն ու օրինական շահերը: Քաղաքացիները պնդում են, որ Ալիխանյան փողոցին հարող տարածքում երբեւէ նկուղ կառուցված չի եղել եւ չկա նաեւ հիմա, ուստի Կադաստրի կոմիտեի աշխատակիցն ուղղակի չէր կարող չափագրել եւ օրինականացման նպատակով Երեւանի քաղաքապետարան ներկայացնել 50.8քմ մակերեսով ինքնակամ շինություն: Այդ հասցեում ինքնակամ կառուցված նկուղի բացակայությունը քաղաքացիները հաստատում են տվյալ տարածքի բնակիչների հայտարարությամբ, որոնք, տասնամյակներ շարունակ բնակվելով այդ թաղամասում, վկայում են, որ ինքնակամ նկուղ կառուցված չի եղել: Բայց, բացի բնակիչների հաստատումներից, հանգամանքը, որ այդ հասցեում առկա չի եղել ինքնակամ կառուցված նկուղ, հաստատվում է նաեւ Երեւանի քաղաքապետարանից Տիգրան Աղաջանյանի անվամբ 18.04.2005թ.-ին տրամադրված հողամասի թիվ 1897-2005 գլխավոր հատակագծով, որտեղ որեւէ շինություն պատկերված չէ: Ավելին, թիվ 1897-2005 գլխավոր հատակագծում նշված է, որ այդ հողամասում առկա է սպորտային հրապարակ: Այն, որ Քաղաքապետարանը նշել է սպորտհրապարակի առկայության մասին, վկայում է, որ այդ տարածքը հանդիսանում է ընդհանուր օգտագործման տարածք։ Դա նշանակում է, որ, առաջնորդվելով ՀՀ հողային օրենսգրքի 60-րդ հոդվածի 6-րդ կետով, տարածքը չէր կարող սեփականության իրավունքով փոխանցվել որեւէ անձի: Բնակիչներն էլ պնդում են, որ այդ տարածքը տարիներ շարունակ ծառայել է որպես ընդհանուր սպորտհրապարակ, երեխաների համար՝ խաղահրապարակ, երբեմն՝ մեքենաների կայանման վայր։ Ընդ որում՝ նրանք վստահեցնում են, որ շարունակաբար խնամել են տեղանքի ծառերն ու կանաչապատ տարածքը։ Քաղաքացիները համոզված են, որ 2004-ի հոկտեմբերին Դատարանը վճիռը կայացրել է «Ինքնակամ կառուցված շենքերի, շինությունների եւ ինքնակամ զբաղեցված հողամասերի իրավական կարգավիճակի մասին» ՀՀ օրենքի պահանջների խախտմամբ։ Օրենքով սահմանված ընթացակարգերի համաձայն՝ օրինականացման ենթակա են եղել ինքնակամ կառուցված շենքերը եւ շինությունները եւ դրանցով ծանրաբեռնված հողամասերը, որոնք պետք է բավարարեին Օրենքով սահմանված պահանջներին։ Օրենքի 3-րդ հոդվածով սահմանվում են օգտագործվող հիմնական հասկացությունները, որոնց համաձայն շենք է համարվում մարդկանց բնակվելու կամ ժամանակավոր գտնվելու, հասարակական, արտադրական գործառույթներ իրականացնելու համար նախատեսված` կրող եւ պարփակող կոնստրուկցիաներից կազմված, փակ ծավալ համարվող կառույցը։ Միաժամանակ, Օրենքի 2-րդ հոդվածի համաձայն օրենքի գործողությունը տարածվում էր մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելն ինքնակամ կառուցված եւ անշարժ գույքի կադաստր վարող պետական մարմնի կողմից մինչեւ 2001 թվականի մայիսի 15-ը հաշվառված շենքերի, շինությունների, այդ թվում` 50 եւ ավելի տոկոս ավարտվածության աստիճան ունեցող կիսակառույցների, ինչպես նաեւ ինքնակամ զբաղեցված, առանց օրենսդրության պահանջների պահպանման օտարված (տրամադրված) պետական կամ համայնքային սեփականություն համարվող հողամասերի վրա: Տվյալ պարագայում, սակայն, ինչպես պնդում են բնակիչները, Դատարանը չի պարզել, թե արդյոք Կադաստրի պետական կոմիտեի կողմից մինչեւ 2001 թվականի մայիսի 15-ը հաշվառված է եղել Տիգրան Աղաջանյանի կողմից ինքնակամ կառուցված նկուղը եւ արդյոք ենթադրյալ նկուղը հանդիսանում էր 50 եւ ավելի տոկոս ավարտվածության աստիճան ունեցող կիսակառույց եւ կարո՞ղ էր օրինականացվել այդ հիմքով, եւ չի գնահատվել նաեւ իրավական ակտի նպատակը, որի շրջանակներում եւ որը հիմք ընդունելով հնարավոր կլիներ կիրառել վերը նշված իրավական ակտը, այսինքն չի գնահատվել թե արդյոք հիշյալ իրավական ակտի հիմքով թույլատրելի եւ իրավաչա՞փ է նկուղի կառուցման փաստով հողամասի սեփականաշնորհումը։ Այս դրվագների հետ միասին՝ բնակիչները Դատախազություն ուղարկած իրենց դիմում ներկայացրել են նաեւ, որ գործի քննության ընթացքում Դատարանը, բավարարելով դիմողի պահանջը, պարտավոր էր պարզել թե արդյոք առկա են Օրենքի 5-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված պահանջները, որոնց համաձայն՝ պետական կամ համայնքային սեփականություն համարվող հողամասերի վրա ինքնակամ կառուցված բնակելի նշանակության շենքերի, շինությունների նկատմամբ կարող է ճանաչվել կառուցապատողի սեփականության իրավունքը, եթե դրանք գտնվում են բնակավայրի սահմաններում, կառուցված չեն Հողային օրենսգրքի 60-րդ հոդվածով սահմանված հողամասերի, ինչպես նաեւ ինժեներատրանսպորտային օբյեկտների օտարման կամ անվտանգության գոտիներում, չեն սահմանափակում այլ անձանց իրավունքները, չեն առաջացնում սերվիտուտ եւ չեն հակասում քաղաքաշինական նորմերին: Իսկ Դատարանը պահանջի բավարարման համար հիմք է ընդունել Օրենքի 8-րդ հոդվածի դրույթները, որոնց համաձայն՝ Երեւանի քաղաքապետարանը ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի կողմից հայտը ստանալուց հետո սահմանված 30-օրյա ժամկետում որեւէ որոշում չի կայացրել: Այս հանգամանքները քաղաքացիներին հիմք են տալիս ենթադրելու, որ Կադաստրի պետական կոմիտեի աշխատակիցների եւ Տիգրան Աղաջանյանի միջեւ եղել է հանցավոր համաձայնություն՝ չափագրել գոյություն չունեցող ինքնակամ կառուց եւ Օրենքի պահանջների համապատասխանությունն ապահովելու նպատակով օրինականացման նպատակով ներկայացնել այն Երեւանի քաղաքապետարան: Իսկ հետագայում, ինչպես նշեցինք, Ալիխանյան եղբայրների փողոցին հարող տարածքում գտնվող 1976.1քմ մակերեսով հողամասի նկատմամբ ճանաչվել է Տիգրան Աղաջանյանի սեփականության իրավունքը: Այսպիսով, բնակիչները դիմել են Դատախազություն եւ, այս հանգամանքներն առավել մանրամասն ներկայացնելովով, խնդրել հարուցել քրեական գործ եւ բազմակողմանի, լրիվ, օբյեկտիվ քննությամբ պարզել ՀՀ կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի աշխատակիցների կողմից Երեւան քաղաքի Ալիխանյան եղբայրներ փողոցին հարող տարածքում գոյություն չունեցող շինության (նկուղ) վերաբերյալ հատակագծի կազմման եւ օրինականացման նպատակով Երեւանի քաղաքապետարան ներկայացնելու գործողությունների, ինչպես նաեւ Երեւան քաղաքի Աջափնյակ եւ Դավթաշեն համայնքների ընդհանուր իրավասության դատարանի՝ 16.04.2004թ. թիվ 2-2096 եւ 25.10.2004թ.-ի թիվ 2-4207 քաղաքացիական գործերով կայացրած վճիռների օրինականությունը, ապա նաեւ բողոքարկել այդ վճիռները՝ ՀՀ օրենսդրության պահանջների խախտմամբ կայացված լինելու հիմքով: Քրեական գործ, ինչպես նշեցինք, արդեն հարուցվել է․ բնակիչներն ակնկալում են, որ Դատախազությունը կկասեցնի շինաշխատանքները՝ մինչեւ գործի քննության ավարտը՝ քրեական գործի համար կարեւոր ապացույցները անվնաս պահպանելու նպատակով։ Սակայն, ինչպես հայտնել է ՀՀ գլխավոր դատախազի խորհրդական Գոռ Աբրահամյանը, քրեական գործի հարուցման հիմքով շինարարության կասեցում չի նախատեսվում։ Շենք կառուցելու նպատակ ունի տարածքի երրորդ սեփականատերը Մոտ մեկ տարի անց՝ 2006-ի ապրիլի 25-ին, Տիգրան Աղաջանյանը հողամասը եւ ենթադրյալ նկուղը վաճառել է Անդրանիկ Բալասանյանին: Նա էլ նույն թվականի հոկտեմբերին վաճառել է հիշատակված «Ռատկո» ընկերությանը։ Հետքի հրապարակման համաձայն՝ «Ռատկո» ՍՊԸ-ն հիմնադրվել է 2005 թվականին: Մինչեւ 2012 թվականը ընկերության 100% բաժնեմասի սեփականատերը եղել է Բահամյան կղզիներում գրանցված «Պրո-Շուգառ Միլլենիում ինկ.» օֆշորային ընկերությունը, որի սեփականատերերը եղել են ռուսաստանաբնակ գործարարներ Վլադիմիր Մկրտումյանն ու Ստեփան Մալխասյանը: 2020 թվականի հունիսի 12-ին Երեւանի քաղաքապետարանի Քաղաքաշինական խորհուրդը հավանության է արժանացել բազմաբնակարան բնակելի այդ շենքի ճարտարապետահատակագծային առաջադրանքը, իսկ այս տարվա հուլիսի 20-ին Երեւանի քաղաքապետարանը նախագծման թույլտվություն է տվել։ Իսկ հուլիսի 29-ին՝ շինթույլտվություն։ Շինաշխատանքները մեկնարկել են այս տարվա օգոստոսին․ դրանք հանրության վրդովմունքն են շարժել։ Նախագծման թույլտվություն 15-րդ օրն է՝ Ֆիզիկայի գիտավանի երկու բնակիչներ՝ իրավաբան Հայկ Հարությունյանն ու ինժեներ Կարեն Ամիրխանյանը, հացադուլ են հայտարարել՝ որպես բողոք պետական կառույցների հանցավոր անգործության, ոստիկանների կիրառած բռնության, ֆիզիկայի թաղամասում կատարվող ապօրինությունների դեմ։ Նրանք պահանջում են կասեցնել Ալիխանյան 6/1 հասցեում սկսված շինաշխատանքները, հետաքննել տարածքի օտարման հետ կապված կեղծիքները՝ ընթացք տալով բնակիչների դիմումներին, անմիջապես տրամադրել բնակիչների պահանջած փաստաթղթերը, որոնց տրամադրման ժամկետները, նրանց պնդմամբ, Քաղաքապետարանը խախտել է, չի տրամադրել եզրակացություն այն մասին, թե արդյոք հիշյալ տարածքը Հողային օրենսգրքի 60-րդ հոդվածի սահմանափակումներին ենթակա եղե՞լ է 2004-2005 թվականներին։ Բնակիչները պնդում են՝ այս ընթացքում որեւէ պատասխանատու պաշտոնյա չի այցելել հացադուլ իրականացնող քաղաքացիներին, չի հետաքրքրվել նրանց առողջությամբ եւ չի քննարկել ներկայացված պահանջները։ Օգոստոսի 26-ին Երեւանի քաղաքապետի մամուլի խոսնակ Հակոբ Կարապետյանը հակիրճ անդրադարձել էր խնդրին՝ ֆեյսբուքյան իր էջում գրառմամբ նշելով, որ քաղաքապետարանը տվել է շինթույլտվություն, քանի որ պարտավոր է տալ, եթե նախագիծը համապատասխանում է բոլոր նորմերին եւ տարածքը ընդգրկված չէ հուշարձանների ցանկում: Նա ընդգծել էր, որ միակ մարմինը, որը կարող է կասեցնել շինարարությունը, դատարանն է, եւ որ քաղաքապետարանը տվյալ պայմաններում այդպիսի լիազորություն չունի: Երբ հայտնի դարձավ հարուցված քրգործի մասին, Կարապետյանը շեշտեց, որ Երեւանի քաղաքապետարանը գործում է իր լիազորությունների շրջանակում, եւ ոչինչ չի անի իր լիազորությունների շրջանակներից դուրս, եւ որ քաղաքային իշխանությունն իր բոլոր գործառույթները կիրականացնի, եթե ունենա համապատասխան ցուցումներ․ «Քաղաքապետարանն իր մնացած գործառույթները կիրականացնի, այսինքն` շինթույլտվության ենթադրյալ կասեցում կամ այլ եւ այլ գործողություններ, եթե կունենա դրա լիազորությունը, կամ եթե իրավապահ մարմիններից կունենա համապատասխան ցուցում, խնդրանք կամ առաջարկ»,- լրատվամիջոցի հետ զրույցում ասել էր Կարապետյանը: Ավելի վաղ շինաշխատանքներ իրականացնող ըներության տնօրեն Արթուր Մնացականյանն Infocom-ի հետ զրույցում վստահեցրել էր, որ շինարարությունն ապօրինի չի իրականացվում։ Նրա հայտնած մանրամասների համաձայն՝ Ընկերությունը պատրաաստվում է 200-ից ավելի ծառեր տնկել եւ բարեկարգել դիմացի այգին, նորաձեւ այգի կառուցել։ Կառուցապատման տոկոսը, նրա վստահեցմամբ, 40% է կազմելու։ Արթուր Մնացականյանի խոսքով՝ շենքի գտնվելու վայրը, նրա հարկերը չեն փոխելու այս թաղամասի ճարտարապետությունը․ «Երեւանում բազմաթիվ տեղեր կան, որտեղ ցածրահարկ շենքերի կողքին բարձրահարկեր կան, դա ընդունված պրակտիկա է, երբ պահում ես շինարարության եւ ճարտարապետության կանոնները։ Իսկ մարդիկ իրավունք ունենք դիմել համապատասխան մարմիններին՝ իրենց իրավունքների ենթադրյալ ոտնահարման համար»,- ասել էր Մնացականյանը։ 2021-ի փետրվարին՝ պատմության եւ մշակույթի նորահայտ հուշարձան, մայիսին՝ այլեւս ոչ Քաղաքացիները, որ տեւական ժամանակ է՝ պայքարում են շինարարության կասեցման եւ ենթադրյալ ապօրինությունների բացահայտման համար, ուշադրություն են հրավիրում հանգամանքի վրա, որ տարածքը, որտեղ նախատեսվում է շենքի կառուցումը, սկզբում եղել է հուշարձանի կարգավիճակ ունեցող տարածք։ ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի, սպորտի նախարարության փորձագիտական հանձնաժողովը 2021 թվականի փետրվարի 1-ի նիստում որոշել է Երեւան քաղաքի ֆիզիկայի ինստիտուտի (Ա. Ալիխանյանի անվան ազգային գիտական լաբորատորիա հիմնադրամ) բանավանում գտնվող շինություններին տալ տեղական նշանակության նորահայտ հուշարձանի կարգավիճակ: Ֆիզիկայի ինստիտուտի բանավանում գտնվող շինություններին հուշարձանի կարգավիճակ տալուն կողմ է քվեարկել հանձնաժողովի տասը անդամ, դեմ՝ երկուսը։ Այս կապակցությամբ, ի պատասխան քաղաքացի Վահրամ Ասատրյանի գրության, ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարի տեղակալ Արայիկ Խզմալյանը, նշելով, որ հիշատակված շինությունները գրանցվել են հուշարձանների ցուցակում, խնդրանքով դիմել է բնակիչներին՝ չաղճատել եւ չձեւափոխել պամամշակութային ժառանգության տեսքը, եւ եթե շինարարության կամ վերանորոգման կարիք առաջանա՝ անհրաժեշտ է իրականացվող աշխատանքների նախագիծը համաձայնեցնել ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի, սպորտի նախարարության հետ: Նույն թվականի մայիսին, սակայն «Ֆիզգոռոդոկի» տարածքի Ալիխանյան 6/1 հասցեի հողակտորը հանվել է Պատմության եւ մշակույթի նորահայտ հուշարձանների ցանկից։ Նախարարությունից պարզաբանել են, որ իրենց է դիմել Ներդրումների աջակցման կենտրոնը՝ ներկայացնելով տեղեկատվություն առ այն, որ Ալիխանյան եղբայրներ 6/1 հասցեում գտնվեղ 1976 քմ հողամասը «ՌԱՏԿՈ» ՍՊ ընկերությունը ձեռք է բերել 2018թ.-ին՝ սեփականության իրավունքով եւ ունի 12 հարկանի բնակելի շենքի կառուցման համար անհրաժեշտ քաղաքաշինական փաստաթղթեր: Նախարարությունից նշել են, որ հողամասի կառուցապատման համար փորձաքննություն անցած եւ Երեւանի քաղաքապետարանի կողմից համաձայնեցված նախագծային փաստաթղթերը նույնպես առկա են, որոնց հիման վրա, դեռեւս 2006թ.-ից, տրամադրված է եղել ճարտարապետահատակագծային առաջադրանք, իսկ 2007-ից՝ շինարարական թույլտվություն, որը երկարաձգվել է մինչեւ 2015թ: 2018-ի դեկտեմբերին Ընկերությունը դիմել է Երեւանի քաղաքապետարան՝ նոր նախագծման թույլտվություն ստանալու նպատակով: 2020թ. հուլիսի 20-ին արդեն Երեւանի քաղաքապետարանը տրամադրվել է վերոնշյալ հողատարածքի վրա 12 հարկանի վերգետնյա եւ 3 ստորգետնյա բազմաբնակարան, բազմաֆունկցիոնալ բնակելի շենք կառուցելու նախագծման թույլտվություն, Ընկերությունը պատվիրել է աշխատանքային նախագիծ: Ըստ նախարարության պատասխանի՝ նախագիծը քննարկվել է Երեւանի քաղաքապետին կից քաղաքաշինական խորհրդում, որտեղ արժանացել է դրական եզրակացության, ինչպես նաեւ անց են կացվել հանրային լսումներ, եւ հարցը քննարկվել է ՀՀ հանրային խորհրդում, ուստի՝ խնդրել են հնարավորության դեպքում վերանայել որոշումը, կատարել սահմանների ճշգրտումներ, հաշվի առնելով, որ նշված թույլտվությունները սահմանափակվում են Փորձագիտական հանձնաժողովի որոշմամբ: ԿԳՄՍՆ փոխնախարար Խզմալյանը հայտնել է, որ նախարարությունը վերոնշյալ տեղեկությունները ներկայացրել է «Պատմամշակութային ժառանգության գիտահետազոտական կենտրոն» ՊՈԱԿ-ին՝ ուսումնասիրելու Ներդրումների աջակցման կենտրոնի տրամադրած փաստաթղթերի փաթեթը եւ առաջարկություն ներկայացնելու՝ առանց նորահայտ հուշարձանը վնասելու՝ դիտարկելով «ՌԱՏԿՈ» Ընկերությանը սեփականության իրավունքով պատկանող խնդրո առարկա 1976 մ հողատարածքը նորահայտ հուշարձանի սահմաններից հանելու հնարավորությունը: ՊՈԱԿ-ը, պահանջվող ուսումնասիրությունից հետո ներկայացրել է համապատասխան առաջարկություն, որը քննարկվել է Փորձագիտական հանձնաժողովի նիստում եւ ներկայացված հիմնավորումներով կատարվել է հուշարձանի տարածքի ճշգրտում՝ հանելով նորահայտ հուշարձանի 42.41 հա ընդհանուր տարածքից «Ռատկո» ՍՊ ընկերությանը պատկանող 1976 քմ տարածքը: Այս պատմության ընթացքն առավել հեշտ պատկերացնելու համար ստորեւ ներկայացնում ենք զարգացումների ժամանակագրությունը։ Այսպես, 2003թ. - Տիգրան Աղաջանյանը հայցադիմում է ներկայացրել ընդդեմ Երեւանի քաղաքապետարանի՝ հողամասի նկատմամբ իր օգտագործման իրավունքը ճանաչելու մասին։ Դատարանը հայցը չի քննել։ 2004թ․ - Աղաջանյանը դարձյալ դիմել է դատարան՝ խնդրելով պարտավորեցնել Կադաստրի կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանմանը չափագրել հողամասն ու դրանում գտնվող նկուղը եւ հատակագիծն ուղարկել Երեւան քաղաքապետարան։ Դատարանը հայցը բավարարել է։ 2004թ․ մայիսի 5 - Կադաստրի կոմիտեն Երեւանի քաղաքապետարան է ուղարկել ինքնակամ կառույցի հատակագիծը՝ օրինականացման նպատակով։ 2004թ․ հոկտեմբեր - Դատարանը Կադաստրի կոմիտեի Դավթաշենի ստորաբաժանմանը պարտավորեցրել է գրանցել Տ․ Աղաջանյանի սեփականության իրավունքը՝ նկուղի եւ հողամասի նկատմամբ՝ վարձակալության իրավունքը: Կադաստրի կոմիտեն վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել այս վճռի դեմ․ բողոքն ընդունվել է վարույթ, սակայն չի քննվել։ 2005թ․ փետրվար - Կադաստրի կոմիտեն գրանցել է Տիգրան Աղաջանյանի սեփականության եւ վարձակալության իրավունքը։ 2006թ․ ապրիլի - Տիգրան Աղաջանյանը հողամասը եւ ենթադրյալ նկուղը վաճառել է Անդրանիկ Բալասանյանին: 2006թ․ հոկտեմբեր - Անդրանիկ Բալասանյանը հողամասն ու նկուղը վաճառել է «Ռատկո» ընկերությանը։ 2020թ․ հունիսի - Երեւանի քաղաքապետարանի Քաղաքաշինական խորհուրդը հավանության է արժանացել բազմաբնակարան բնակելի շենքի ճարտարապետահատակագծային առաջադրանքը։ 2020թ․ հուլիս - Երեւանի քաղաքապետարանը նախագծման թույլտվություն է տվել։ 2021թ․ փետրվար - Բանավանում գտնվող շինություններին տրվել է տեղական նշանակության նորահայտ հուշարձանի կարգավիճակ։ 2021թ․ մայիս - Ալիխանյան 6/1 հասցեի հողակտորը հանվել է Պատմության եւ մշակույթի նորահայտ հուշարձանների ցանկից։ 2021թ․ հուլիս - Երեւանի քաղաքապետարանը «Ռատկո» ընկերությանը շինթույլտվություն է տվել։ 2021թ․ օգոստոս - «Ռատկո» ընկերությունը սկսել է շինաշխատանքները։ Բնակիչները հարուցված քրգործը համարում են իրենց առաջին միջանկյալ հաղթանակը։ Քաղաքացիներից երկուսը շարունակում են հացադուլը՝ պահանջելով տրամադրել հողի կարգավիճակի (ՀՕ 60-րդ հոդված) վերաբերյալ փաստաթղթերը։ Հացադուլ իրականացնող քաղաքացիները պատկան մարմիններին 20 օր ժամանակ են տվել, պահանջը մինչ օրս անարձագանք է։ Հայարփի Բաղդասարյան

14:21 - 10 սեպտեմբերի, 2021